κριτὴς δίκαιος , Ο ΘΕΟΣ

12 ὁ Θεὸς κριτὴς δίκαιος καὶ ἰσχυρὸς καὶ μακρόθυμος καὶ μὴ ὀργὴν ἐπάγων καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν. 13 ἐὰν μὴ ἐπιστραφῆτε, τὴν ρομφαίαν αὐτοῦ στιλβώσει, τὸ τόξον αὐτοῦ ἐνέτεινε καὶ ἡτοίμασεν αὐτό· 14 καὶ ἐν αὐτῷ ἡτοίμασε σκεύη θανάτου, τὰ βέλη αὐτοῦ τοῖς καιομένοις ἐξειργάσατο. 15 ἰδοὺ ὠδίνησεν ἀδικίαν, συνέλαβε πόνον καὶ ἔτεκεν ἀνομίαν. 16 λάκκον ὤρυξε καὶ ἀνέσκαψεν αὐτόν, καὶ ἐμπεσεῖται εἰς βόθρον, ὃν εἰργάσατο· 17 ἐπιστρέψει ὁ πόνος αὐτοῦ εἰς κεφαλὴν αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ κορυφὴν αὐτοῦ ἡ ἀδικία αὐτοῦ καταβήσεται. 18 ἐξομολογήσομαι τῷ Κυρίῳ κατὰ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ καὶ ψαλῶ τῷ ὀνόματι Κυρίου τοῦ ῾Υψίστου.

Για τους Χριστιανούς, το ηθικό δίκαιο περιέχεται σε η Αγία Γραφή, ιδίως το νόμο του Μωυσή. Όμως, μερικές ομαδες χριστιανών δεν ακολουθουν πλέον αυτές τις αρχές. Εναλλακτικά,  ακολουθουν μια πολύ επεξεργασμένη και τροποποιημένη έκδοση του δικαίου που επιτρέπει την αμαρτωλή συμπεριφορά τους.

Εάν εξετάσουμε την λαϊκή κουλτούρα και Τηλεοπτικές εκπομπες ή ιδεολογιες απο μεγάλα πανεπιστήμια θα δουμε ότι τα ιδανικά της γενιάς της δεκαετίας του 1960  είναι ακμαια υπό διαφορετικές ετικέτες: πολιτικής ορθότητας, πολιτική μεταξύ των δύο φύλων, οικολογία, μελέτες για ειρήνη. Αλλά όλα βασίζονται σε λανθασμένα αξίωματα του ριζοσπάστη του  60, ότι είναι δυνατή η ουτοπία. Νομίζουν ότι μια κεντρική κυβερνητική αρχή μπορεί να μας φέρει ουτοπία.

Οι Φιλελεύθεροι διακεκριμένοι πολιτικοί μας καταστρεφουν οικογενειακές αξίες και την ανατροφή των παιδιών.

  Αν ακούσουμε αυτον που διακηρύσσει ότι η αλήθεια δεν έχει σημασία θέλει να γίνει παράβλεψη του κράτους δικαίου. Άλλοι υπερασπίζονται το άδικο, υποστηρίζοντας οτι ήταν σιωπηλή κατά τα προηγούμενα έτη και πώς τολμησαν τωρα να  υψώσουν τη φωνή τους. Δεν θέλουν να συνεχίσει η αλήθεια, επειδή ΓΝΩΡΊΖΟΥΝ ότι θα βρουν μόνο περισσότερη διαφθορα, απο την παρακώλυση της δικαιοσύνης.

Το εγκλημα έχει καταστεί αναπόφευκτο και σε πολλές περιπτώσεις ανεκτο έτσι ώστε να ενθαρρύνει περαιτέρω άδικο. Μην δωσετε τους δρομους της Αθηνας στους ναρκομανης και τους λαθραιους!