Δευτέρα Παρουσία

 Δευτέρα Παρουσία

Περιστρεφοντας περιστρεφετε σε διευρυνόμενους γυρους

Το γεράκι δεν μπορεί να ακούσει τον γερακοκραχτη;

Ουσιαστικη αποσύνθεση;  το κέντρο διαλυετε-

Απλως, αναρχία είναι ελεύθερη στον κόσμο,

Αχνό-παλίρροια  αίματος εξαπλωνετε ελεύθερα παντού

Η τελετή της αθωότητας κατακλυζετε;

Οι καλύτεροι στερούνται πειθο, ενώ οι χειρότεροι

Είναι γεμάτη ένταση πάθους

Σίγουρα  εγιναν χειροπιαστες ορισμένες αποκάλυψης,

Σίγουρα η Δευτέρα Παρουσία ειναι σιμα.

Η Δευτέρα Παρουσία! Αρχικα λόγια

Όταν μια συντριπτική εικόνα του Κοσμου Πνευματως

Ανησυχεί μάτια μου; κάπου στην άμμο της ερήμου

Ένα σχήμα με σώμα λιονταριού και το κεφάλι άντρα,

Ένα βλέμμα κενό και ανελέειτο σαν ήλιος,

Η αργη κινηση μηρών, σχετικά με ολα κινείται

Απλωνουν σκιές αγανακτισμένων πτηνών ερήμου .

Το σκοτάδι επέσε πάλι; αλλά τώρα γνωρίζω

Ότι είκοσι αιώνες πετρώδες ύπνου

Ήταν ακανθώδες εφιάλτης σε  λικνιζουσα κουνια,

Και τι ακατέργαστο τέρας, στην ώρα αφιξης , επιτέλους,

Σερναιτε προς την Βηθλεέμ να γεννηθεί;

The Second Coming
Turning and turning in the widening gyre The falcon cannot hear the falconer; Things fall apart; the centre cannot hold; Mere anarchy is loosed upon the world, The blood-dimmed tide is loosed, and everywhere The ceremony of innocence is drowned; The best lack all conviction, while the worst Are full of passionate intensity. Surely some revelation is at hand; Surely the Second Coming is at hand. The Second Coming! Hardly are those words out When a vast image out of Spiritus Mundi Troubles my sight; somewhere in sands of the desert A shape with lion body and the head of a man, A gaze blank and pitiless as the sun, Is moving its slow thighs, while all about it Reel shadows of indignant desert birds. The darkness drops again; but now I know That twenty centuries of stony sleep Were vexed to nightmare by a rocking cradle, And what rough beast, its hour come round at last, Slouches towards Bethlehem to be born?	5 10 15 20
‘The Second Coming’ was written in January 1919, according to what George Yeats told Richard Ellmann (The Identity of Yeats), and first appeared in The Dial and The Nation in November 1920 and then in book form in Michael Robartes and the Dancer (1922).