Φιδια στην Χλοη

διψας...το ποτηρι σταζει αιμα. πινοντας το διψας ακομα ποιο πολυ. στο μνημα δεν μπορεις να βιασεις το θυμα σου. το μονοπετρο  που εκλεψες θηλια εγινε και σε πνιγει. αν ηταν η βασιλισσα στο παλατι θα ακουγες τον ημνο της ζωης. θα πλουτιζες ακομα απο τον θυσαυρο της. θα την συνετριβες για δευτερη φορα να μην ακους Θεεικους ηχους.  τα μεταξοτα της αρπαζοντας μεταμφιεσες την αθλια μορφη  σου στον τυπο και τον ηχο της και ξεγελοντας τους ολους αδιστακτα εκλεβες και πινεις το αιμα της ακομα...διψας  

Trauma

 Η λέξη «τραύμα» προέρχεται από την ελληνική γλώσσα και η σημασία της ειναι « πληγή » η αρχική έννοια ήταν  « ζημία που επιβλήθηκε σε ένα σώμα». Αργότερα, η έννοια εχει χρησιμοποιηθεί στην ψυχιατρική, μεταβαλλόμενη στην έννοια « πληγή επιβληθείσα στο μυαλό».  Ιστορικα το ψυχολογικό τραύμα δεν αναγνωρίζονταν πάντα αν και η προσοχή που δόθηκε στο φαινόμενο άλλαξε εγκαίρως. Το 1980 η ύπαρξη PTSD αναγνωρίστηκε τελικά από την αμερικανική ψυχιατρική ένωση που  καθορίζει αυτήν την έννοια - ένας καθορισμός που σήμερα έχει γίνει αποδεκτή ευρέως - ως εξής:   Απάντησεις, που καθυστερούν μερικές φορές, μετα απο  ένα συντριπτικό γεγονός ή τα γεγονότα, οι οποιες μπορει να εχουν την μορφή επαναλαμβανόμενων, παρεισφρητικών παραισθήσεων, όνειρα, σκέψεις ή συμπεριφορές που προέρχονται από το γεγονός,  που μπορεί να είχουν αρχίσει κατά τη διάρκεια ή μετά από την εμπειρία, και της ενδεχομένως επίσης αυξανόμενης διέγερσης (και αποφυγή) των ερεθισμάτων που υπενθυμίζουν το γεγονός, «τραύμα και εμπειρία». Πιθανές μορφές της περιοδου μετα του τραυματως διευκρινίζοντε με την απαρίθμηση των ακόλουθων συμπτωμάτων όπως άμεσα αποτελέσματα του συνδρόμου: «αναδρομές στο παρελθόν, εφιάλτες και άλλες αντιπαραστασεις, συναισθηματικό χαος, κατάθλιψη, ενοχή, αυτόνομη διέγερση, εκρηκτική βία ή τάση προς υπερπροφυλαξη». Η έννοια του τραύματος και οι συνέπειές θα εξηγηθούν περαιτέρω στην ακόλουθη συζήτηση της θεωρίας τραύματος.

 Ενα από τα σοβαρά προβλήματα με τη θεωρία τραύματος είναι ο κίνδυνος υπεραπλούστευση. Αναφέρει την πεποίθηση του Freud ότι όλοι οι άνθρωποι αρχίζουν τη ζωή τους με ένα τραύμα, δηλαδή αυτό του χωρισμού από τη μητέρα. Προσθέτει ότι σε κάθε κείμενο ή στον κινηματογράφο, κάποιος μπορεί να βρεί μια στιγμή της αναχώρησης που φέρνει αυτό το αρχικό τραύμα στο νου. Με την υποβολή προτάσεων ότι όλοι οι άνθρωποι είναι με αυτον τον τρόπο επιζόντες τραύματος, η βαρύτητα να υποβληθεί σε ένα πραγματικό τραυματικό γεγονός δεν μπορεί να αναγνωριστεί. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στη μείωση ή ακόμα και τον ωχαδελφισμο της έννοιας του τραύματος. Στη συζήτηση του ρόλου του ακροατή, αναφέρουν το φόβο του πρωτου προβληματως η «του ακούσματος». Εάν οι επιζόντες που θέλουν να το πιστοποιήσουν αποτυχουν να βρούν κάποιο πρόθυμο να ακούσει το προβλημα, δοκιμάζουν «δεύτερη εγκατάλειψη από τον κόσμο μετά από την πρώτη που είχε πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια του τραυματως». Ο ψυχολογος επιβεβαιώνει τη σημασία του ρόλου του ακροατή με τη δήλωση ότι δεν θα υπήρχε κανένας μάρτυρας «χωρίς έναν μάρτυρα στο μάρτυρα». Συμφωνεί με τον ισχυρισμό ότι η κατάθεση στο τραύμα περιλαμβάνει τον ακροατή της. Βεβαιώνει ότι ο ακροατής γίνεται «η κενή οθόνη στην οποία το γεγονός έρχεται να εγγραφεί για πρώτη φορά» («ενισχύοντας»). Κατά αυτόν τον τρόπο, ο ακροατής γίνεται ο μάρτυρας του τραυματος ακόμη και προτού τον πραγματικός επιζησαντα. Ο ακροατής,  γίνεται «συμπληρωματικός μάρτυρας» ο οποιος υποθέτει «τη συνυπευθυνότητα για ένα ανυπόφορο φορτίο». Ο ακροατής πρέπει «ομο-πράξη έξω,» που σημαίνει «ο ίδιος να συρθεί σε μια διαλογική κατάσταση από τα διαφορετικά λεκτικά και φυσικός-χειρονομιακά στοιχεία της συμπεριφοράς του ασθενή από την οποία οι κοινές θεσπίσεις μερικές φορές προκύπτουν ότι ο αναλυτής έχει ενωσει στη δημιουργία». Με άλλα λόγια, μια συναισθηματική επένδυση από τον ακροατή είναι απαραίτητη για να καθιερώσει μια κατάθεση. Σύμφωνα με τους ψυχολογους είναι αυτή η «κοινή ευθύνη» που καθιστά τη «ανάκτηση της πράξης της βεβαίωσης» πιθανή. Εντούτοις, αυτή η λεπτή ισορροπία μεταξύ του μάρτυρα και ακροατή (ή του δευτεροβάθμιου μάρτυρα) δεν  επιτυγχάνετε εύκολα. Ο μάρτυρας το γνωρίζει αυτό και επομένως ζητά από τον ακροατή «να εγκαταλείψει τις παραδοσιακές υποθέσεις για την ηθική συμπεριφορά και τις προνομιακες διακρίσεις `μεταξύ σωστου και λανθασμένου». Εντούτοις, αυτή η συμμετοχή του ακροατή έρχεται με ορισμένους κινδύνους. Ο ακροατής στο τραύμα μπορεί να υποβληθεί σε αυτήν την εμπειρία με διαφορετικούς τρόπους, και επομένως διακρίνει μεταξύ ενός δοτού και εικονικού τρόπου. Προτείνει σαφώς προτίμηση του πρωτου απο  απο το δευτερο, δεδομένου ότι το περιγράφει με τη φαντασία βάζοντας «τον ίδιο στην θέση του θύματος σεβόμενος τη διαφορά μεταξύ ενος και του άλλου» (ιστορία κατά τη μεταφορά). Με το δοτό τρόπο αφ' ενός, ο ακροατής γίνεται «αναπληρωματικό θύμα» που μπορεί σε μερικές περιπτώσεις να οδηγήσει σε ένα θόλωμα της γραμμής μεταξύ της πραγματικότητας και της φαντασίας. Το πρόσωπο που ήταν υποτιθέμενο να βοηθήσει τον επιζόντα να πιστοποιήσει τα γεγονοτα, μπορεί έτσι να καταλήξει στην ταυτότητά του/της. Παρά αυτούς τους κινδύνους που περιλαμβάνονται  υπογραμμίζετε η ανάγκη για μια εμφατικη απάντηση: /το «επιθυμητό ενσυναίσθημα περιλαμβάνει το μη πλήρη προσδιορισμό αλλά τι να κληθεί  η εμπαθεις αντικαστασταση παρά τα τραυματικά γεγονότα ορίου, τους δράστες τους, και τα θύματά τους». Η εμπαθεις αντικατασταση απαιτεί όχι μόνο τη «συναισθηματική συμμετοχή» του ακροατή, αλλά και την αναγνώριση  πως όντως υπαρχη περισσότερο από ένα μόνο αντικείμενο έρευνας. Ας προσθέσουμε επίσης   ότι η εμθατικη αντικατασταση `δεν πρέπει να γίνει  υποκατάστατο μιας «κανονιστικής κρίσης και μιας κοινωνικοπολιτικής απάντησης,» αλλά ότι πρέπει μάλλον να συνοδευθεί από το ιστορικο μεταφορας. Αναγνωρίζετε η σημασία της ψυχανάλυσης ριζικά για να ξανασκεφτουμε την έννοια της κατάθεσης. Αυτή η άποψη  υπερασπίζετε με την υπόδειξη του Freud για την αναγνώριση της ύπαρξης μιας «ασυναίσθητης κατάθεσης». Σύμφωνα με πολλους ψυχολογους η ψυχανάλυση αναγνωρίζει ότι « δεν ειναι απαραίτητο να κατέχει ή να είναι η πραγματικη  αλήθεια, προκειμένου να ενισχύσει αποτελεσματικά την θεραπεια». Στην αρχή της κατάθεσης και ακόμη και κατά τη διάρκεια της κατάθεσης, η αληθινή φύση των γεγονότων μπορεί ακόμα να είναι απρόσιτη για το πρόσωπο που έζησε μέσω τους. Εντούτοις, η κατάθεση μπορεί να υπαρξει ως τρόπος να προσεγγιστεί η αλήθεια, αποκτώντας κατά συνέπεια κάποιο είδος επίγνωσης μέσω της ομιλίας του μάρτυρα. Μέσω τέτοιων δηλώσεων, επανεγκρίνετε η σημασία του ρόλου του ακροατή, δεδομένου ότι οι μάρτυρες χρειάζονται κάποιους να ακούσουν την ομιλία τους. Δίπλα στους επαγγελματικούς αναλυτές, οι άνθρωποι που είναι πλέον πιθανοί να μπουν σε την επαφή με τις καταθέσεις επιζόντων είναι τα παιδιά και τα εγγόνια του επιζόντος. Επισημαίνει ότι αυτό το αποκαλούμενο `δεύτερη γενια και γενεα τρίτων ειναι «συλλογικά πολύ σημαντικές επιπτώσεις σε μια ψυχαναλυτική προσέγγιση , και ήταν ήδη υποδειγμένες από τον Freud: Η κλασική ψυχανάλυση δεν λειτουργεί, επειδή δεν υπάρχει κανένα κλασικό σύμπτωμα που να ερμηνευθεί. Αντί αυτού, ερχόμαστε αντιμέτωποι με έναν άμεσο (δηλ., όχι συμβολικά μεσολαβημένος) χειρισμό της διέγερσης.  Αυτο που οι ασθενείς χρειάζονται είναι η δυνατότητα να υποβληθεί σε επεξεργασία η διέγερση με έναν αντιπροσωπευτικό τρόπο. Αντί της ερμηνείας, πρέπει να τους βοηθήσουμε με τις κατασκευές. Αυτό είναι ακόμα δυσκολότερο, επειδή η μεταφορά είναι αρκετά διαφορετική έναντι της κλασικης ψυχασθενιας, και συνήθως πιό αρνητικα αμφίθυμος από το κάτι άλλο. Δεδομένου ότι μια θετική σχέση είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την παρουσίαση των κατασκευών, αυτό θα είναι ο πρώτος στόχος της επεξεργασίας. Συγχρόνως, δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι οι φτωχές αντιπροσωπευτικές ικανότητες αυτών των ασθενών δεν είναι απομονωμένα επισοδεια που  χαρακτηριστικα-το  ίδιο πράγμα συμβαινει επίσης με τις ταυτότητές τους . Με κάποια υπερβολή, μπορεί να ειπωθεί ότι η εργασία του ψυχολογου είναι εδώ ακριβώς το αντίθετο έναντι της παραδοσιακής εργασίας με την παραδοσιακη θεραπεια για ψυχασθενιες. Το τραυμα παρουσιαζει ψυχικα προβληματα, ο ασθενης χρειαζεται υποδομη απο τριτα ατομα η/και ψυχολογους για να συνειδητοποιηση την πραγματικοτητα και να ανταπεξελθη αληθεινα σε νορμαλ κοινωνικα επιπεδα.

ΕΛΑΦΡΥ ΓΕΥΜΑ ΗΜΕΡΑΣ ΤΩΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΏΝ η ΣΦΑΞΑΜΕ ΑΛΛΟΥΣ 65000 TURKEY!

Σαλατα αγριων ζαρζαβατικων,  με κουμκουατ  ροδι και ροζε βινιγκρετ 

Γαλοπουλα και χοιρινο ψητα, με ταραγκον θυμαρι σκορδο   

Κονφι κρανμπερρυ με καρυδια 

Πουρες με ξινογαλο σαλλοτ

πράσινο κρεμμύδι και σπορο παπαρουνας

Φασολακια βουτυρου με αμυγδαλα και μαιντανο

Αλμυρα κεικ γλυκοπατατας με μοσχοκαρυδο, κρεμ φρες, και ξυσμα πορτοκαλιου

Σπανακι γρατινε με κολοκυθα βουτυρου και πεκορινο-κασερι-
γραβιερας

Σιφον μηλου-κολοκυθας με πραλινα και σιροπι καραμελας

Λευκος ξηρος οινος

Πουτινγα απο ξινογαλα με μηλα

Μηλοπιτα με καρυδια και σαντιγη

Αγγελοι Αλεξιβροχοι

Αγγελοι Αλεξιβροχοι

Αορατες Ομπρελες

Θεια Θαλπορη

Αλοβητα Βιοματα

7μιλλ κλεμενα απο Βellair California h πελλιζαγαρας υπουλος ο φονιας η ο βρυκολακας εν δραση

Η σκύλα σταμάτησε να ουρλιαζει στα μπασταρδα επειδή συνειδητοποίησε ότι κανένας τους δεν θα ήξερε ποτε πατέρα ή ποιος ήταν ο πατέρας. Ο νεος εραστής της έβαλε μερικά από τα κλεμμένα κομμάτια του κοτόπουλου στη σχάρα. Αυτός τους τάϊσε με κλεμενα από την ανοητη δασκάλα στην διπλανή πόρτα . Ο μισθος του οταν οδηγουσε φορτηγα στην Καλιφορνια πηγαινε κατευθειαν στην κορη του. Τα ψεμματα και τα παραμυθια ότι η αφελης δασκαλα ηταν ανωμαλη και σκληρη εκαμε τους ανθρώπους ακούοντας την, να της δωσουν εργασία ως σχολικό επιστάτη το χειμώνα έτσι θα μπορούσε να αποσύρει τα επιδόματα ανεργίας το καλοκαιρι. Με τα χρηματα απο τα κλεμενα φερετρα θα πηγεναν στις ποιο γραφικες πλαζ! Ο πελλιζαγαρας τους εδωσε μερίδιο τα φερετρα απο το νεκροταφιο αφου αρπαξε $200000 λάφυρο από το διαμάντι που έκλεψε στης χηρας στην τσέπη του. Εν διάσπαση με τους δύο χυδαίους σωρούς απο το σπερμα του. Τώρα υπήρξαν τρεις ομοιοι σωροί του που βρωμαγάν στο κλουβι που αποκάλεσε σπίτι. Επλυνε τα τζαμια στην συρωμενη πορτα και την παλιοπορτα μπροστα. Καθαρα και φτωχικα να μην φαινεται ποσα ειχαν κλεψει. 11/18

Προς την Κολαση, η βαρβαρο γεννημα βαρβαρας

απο την σαπια βαρβαρα

γεννήθηκε,

το σκουληκι εφαγε σαπιλα, σαπια μηλα, εγινε φιδι, εφαγε ολα τα βατραχια στην λιμνη, εφαγε μια γρια, εφαγε λεφτα, εφαγε διαμαντια, γενησε μισος οκνηρια, πονηρια, ταισε Την Αγια στα σκυλια, εφαγε πολυ, καλα,  

κορεσμένος ελεγε ισοριες για φρικια, ανυπαρκτα θερια, εδινε συνταγες για μεζεδες και γλυκα, τον ακουγαν με ενδιαφερον των αφρωνων τα αυτια, τελικα εκει στης κολασης την πορτα ντυμένος μέ   άμφια  εκλεκτικά απηγειλε ποιηματα ιερατικα,

ικανοποιημένος παρακαλεσμένος προσκεκλημενος ουτος πρωτοτοκος εστι του Σατανα.

Δευτέρα Παρουσία

 Δευτέρα Παρουσία

Περιστρεφοντας περιστρεφετε σε διευρυνόμενους γυρους

Το γεράκι δεν μπορεί να ακούσει τον γερακοκραχτη;

Ουσιαστικη αποσύνθεση;  το κέντρο διαλυετε-

Απλως, αναρχία είναι ελεύθερη στον κόσμο,

Αχνό-παλίρροια  αίματος εξαπλωνετε ελεύθερα παντού

Η τελετή της αθωότητας κατακλυζετε;

Οι καλύτεροι στερούνται πειθο, ενώ οι χειρότεροι

Είναι γεμάτη ένταση πάθους

Σίγουρα  εγιναν χειροπιαστες ορισμένες αποκάλυψης,

Σίγουρα η Δευτέρα Παρουσία ειναι σιμα.

Η Δευτέρα Παρουσία! Αρχικα λόγια

Όταν μια συντριπτική εικόνα του Κοσμου Πνευματως

Ανησυχεί μάτια μου; κάπου στην άμμο της ερήμου

Ένα σχήμα με σώμα λιονταριού και το κεφάλι άντρα,

Ένα βλέμμα κενό και ανελέειτο σαν ήλιος,

Η αργη κινηση μηρών, σχετικά με ολα κινείται

Απλωνουν σκιές αγανακτισμένων πτηνών ερήμου .

Το σκοτάδι επέσε πάλι; αλλά τώρα γνωρίζω

Ότι είκοσι αιώνες πετρώδες ύπνου

Ήταν ακανθώδες εφιάλτης σε  λικνιζουσα κουνια,

Και τι ακατέργαστο τέρας, στην ώρα αφιξης , επιτέλους,

Σερναιτε προς την Βηθλεέμ να γεννηθεί;

The Second Coming
Turning and turning in the widening gyre The falcon cannot hear the falconer; Things fall apart; the centre cannot hold; Mere anarchy is loosed upon the world, The blood-dimmed tide is loosed, and everywhere The ceremony of innocence is drowned; The best lack all conviction, while the worst Are full of passionate intensity. Surely some revelation is at hand; Surely the Second Coming is at hand. The Second Coming! Hardly are those words out When a vast image out of Spiritus Mundi Troubles my sight; somewhere in sands of the desert A shape with lion body and the head of a man, A gaze blank and pitiless as the sun, Is moving its slow thighs, while all about it Reel shadows of indignant desert birds. The darkness drops again; but now I know That twenty centuries of stony sleep Were vexed to nightmare by a rocking cradle, And what rough beast, its hour come round at last, Slouches towards Bethlehem to be born?	5 10 15 20
‘The Second Coming’ was written in January 1919, according to what George Yeats told Richard Ellmann (The Identity of Yeats), and first appeared in The Dial and The Nation in November 1920 and then in book form in Michael Robartes and the Dancer (1922).

Το Μικρο Κουταβακι Του Παππου

  Ενα πανεμορφο κουταβακι κατασπρο με μακρια αυτια ηρθε στον κηπο του παππου! Οταν ο παππους ποτιζε τον κηπο επαιζε με τον παππου και τον ακολουθουσε πιστα! Τι χαρα που ειχε οταν ειδε τα πανεμορφα ανθη που ο παππους ειχε φυτεψει στον κηπο!  Περισσοτερο απο ολα του αρεσαν οι κρινοι. Εχωσε λοιπον το μουσουδακι του σε ενα απο τους κρινους και ρουφουσε το αρωμα για ωρες! Μα ο παππους αγαπουσε πολυ τα εγγονια του και ολα τα καλα παιδακια, και δεν ειχε καιρο για το κουταβακι.

 Το κουταβακι δεν ηθελε να αφηνει τα παιδακια να πλησιαζουν τον παππου, και γαυγιζε δυνατα, γρυλιζε! Οταν ενα παιδακι πηγε να κοψει τον κρινο, το κουταβακι γαυγιζε ποιο αγρια, και παρ'ολιγο να δαγκωσει το παιδακι! Ο παππους πλησιασε το παιδακι και του εδωσε μια σοκολατα. Με το αλλο χερι που κρατουσε μια τυλιγμενη εφημεριδα χτυπησε το κουταβακι ελαφρα στην μυτουλα. Απο τοτε το κουταβακι μυριζε τον κρινο του παππου μονο οταν τα παιδακια εφευγαν για το παρκο!!!!!!!!!

το γη με ει

Τώρα που η ζωή είναι πιό απαιτητική απ'ό, τι στο παρελθόν, κρατήστε την πίστη σας ακλωνητη, εφαρμοσται στις προσπάθειές σας με ζήλο!

Δραση σε δραστηριότητες – ψυχικες ή φυσικες – που σας βοηθούν να νιώθετε επίτευγμα.

Κάντε μια λίστα με πράγματα που θέλετε να επιτύχετε, που να

περιλαμβάνει μικρους, μεσαίους και μεγάλους στόχους – να επιτρέπουν στο νου σας να τις εκτελέσετε ελεύθερα.

Ας αρχίσουμε αμέσως με κάποια από τα μικρότερα επιτευγματα- αυτός είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους που γνωρίζετε ότι αυτα που  αναζητάτε δεν  θα σας φερουν αντιμετωπους με απόρριψη.

Παρακινήστε τον εαυτό σας με περιόδους που θα αισθάνεσται, οτι  μπορει να δείτε και να ακούστε όταν πετύχετε το στόχο σας.

Κάνετετό συχνά, ας είναι η τελευταία σκέψη σας, πριν περασετε  σε αναστολή λειτουργίας του σχεδιου ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΚΟΙΜΗΘΗΤΕ.

Εστιαστείτε στους στόχους αυτούς ΟΤΑΝ ξυπνατε την νυχτα!